ماهواره جدید ناسا؛ دریچه‌ای نو به سوی درک بهتر آب‌وهوای زمین

 جدیدترین ماهواره اقلیمی ناسا قبل از طلوع آفتاب روز پنجشنبه 8 فوریه (19 بهمن) به مدار زمین پرتاب شد. ماموریت آن بررسی اقیانوس‌ها و اتمسفر جهان با جزئیاتی است که قبلاً دیده نشده بود.

اسپیس ایکس ماهواره پیس (Pace) را در ماموریت 948 میلیون دلاری خود، از کیپ کاناورال فلوریدا با موشک فالکون به سمت جنوب بر فراز اقیانوس اطلس به فضا پرتاب کرد تا به مدار قطبی نادری برسد.

 این ماهواره حداقل سه سال را صرف مطالعه اقیانوس‌ها از ارتفاع ۶۷۶ کیلومتری به بالا و همچنین اتمسفر زمین می‌کند. ماهواره پیس، کره زمین را روزانه با دو ابزار علمی اسکن خواهد کرد و ابزار سوم نیز اندازه‌گیری را ماهانه انجام می‌دهد.

جرمی وردل دانشمند پروژه، می‌گوید: «این یک منظره بی‌سابقه از سیاره مادری ما خواهد بود.»

ماموریت ماهواره جدید ناسا

فضاپیمای پیس (Pace) به ابزارهایی برای ارزیابی سلامت اقیانوس‌ها با اندازه‌گیری توزیع فیتوپلانکتون‌ها، گیاهان کوچک و جلبک‌ها مجهز شده است. ماموریت‌های ویژه آن عبارتند از:

مطالعه فیتوپلانکتون‌ها

فیتوپلانکتون‌ها موجودات میکروسکوپی هستند که در اقیانوس‌ها زندگی می‌کنند و نقش مهمی در چرخه کربن و تولید اکسیژن دارند. پیس با اندازه‌گیری توزیع و تنوع فیتوپلانکتون‌ها، به دانشمندان در درک بهتر نقش آنها در آب‌وهوای زمین کمک می‌کند.

مطالعه آئروسل‌ها

آئروسل‌ها ذرات معلق در جو هستند که می‌توانند حاصل منابع طبیعی مانند آتشفشان‌ها یا فعالیت‌های انسانی مانند سوزاندن سوخت‌های فسیلی باشند. پیس با اندازه‌گیری نوع، اندازه و توزیع آئروسل‌ها، به دانشمندان در درک بهتر چگونگی تاثیر آنها بر آب‌وهوا و کیفیت هوا کمک می‌کند.

مطالعه تعاملات اقیانوس-اتمسفر

اقیانوس‌ها و اتمسفر به طور جدایی‌ناپذیری به هم مرتبط هستند و با یکدیگر گرما، رطوبت و گازهای گلخانه‌ای را تبادل می‌کنند. پیس با جمع‌آوری داده‌ها در مورد اقیانوس‌ها و اتمسفر، به دانشمندان در درک بهتر این تعاملات و نحوه تاثیر آنها بر آب‌وهوای زمین کمک خواهد کرد.

مزایای پرتاب ماهواره جدید ناسا

این مشاهدات به دانشمندان کمک می‌کند تا پیش‌بینی‌ طوفان‌ها و دیگر پدیده‌های شدید آب‌وهوایی را بهبود بخشند، تغییرات زمین را با افزایش دما شرح دهند و زمان شکوفایی جلبک‌های مضر را بهتر پیش‌بینی کنند.

ناسا اکنون بیش از دوجین ماهواره و ابزار رصد زمین را در مدار دارد. اما پیس (Pace) باید بینش بهتری را در مورد چگونگی تعامل آئروسل‌های جوی (مثل آلاینده‌ها و خاکسترهای آتشفشانی) و زندگی موجودات دریایی (مانند جلبک‌ها و پلانکتون‌ها) با یکدیگر ارائه دهد.

کارن سنت ژرمن مدیر علوم زمین ناسا، می‌گوید: «این ماهواره داده‌ها را بعد از آنچه ماهواره‌های دیگر مشاهده می‌کنند، ارائه می‌دهد.»

پیس(Pace) مخفف اصطلاحان انگلسیی برای پلانکتون، آئروسل، ابر و اکوسیستم اقیانوس است. پرتاپ این ماهواره پیشرفته‌ترین مأموریتی محسوب می‌شود که تاکنون برای مطالعه زیست‌شناسی اقیانوس‌ها راه‌اندازی شده است.

به گفته وردل دانشمند این پروژه، ماهواره‌های کنونی مشاهده کننده زمین می‌توانند هفت یا هشت رنگ را ببینند. اما ماهواره Pace قابلیت مشاهده ۲۰۰ رنگ را دارد که به دانشمندان اجازه می‌دهد تا انواع جلبک‌ها را در دریا و انواع ذرات موجود در هوا را شناسایی کنند. دانشمندان انتظار دارند در عرض یک یا دو ماه شروع به دریافت داده‌ها کنند.

همکاری ناسا با هند

ناسا همچنین با هند در یکی دیگر از ماهواره‌های رصد زمین پیشرفته همکاری می‌کند که قرار است امسال پرتاب شود. این دستگاه که نثار نام دارد، از رادار برای اندازه‌گیری اثر افزایش دما بر یخچال‌ها و دیگر سطوح یخی در حال ذوب استفاده می‌کند.

پروژه پیس ناسا علیرغم تلاش‌های دولت ترامپ برای لغو آن پایدار ماند. ماموریت این ماهواره، گامی مهم در درک بهتر اقیانوس‌ها و اتمسفر و چگونگی تاثیر آنها بر آب‌وهوای زمین است. داده‌های پیس به دانشمندان و سیاستگذاران در سراسر جهان کمک می‌کند تا برای محافظت از سیاره ما برای نسل‌های آینده تلاش کنند.